Ένα ντοκιμαντέρ σε ύφος ταινίας «δρόμου» (road movie) για τη γνώση και την περιπέτεια της μάθησης, εκτός κατεστημένων δομών και αναλυτικών προγραμμάτων.
Μια ταινία ντοκιμαντέρ με κύριο θεματικό άξονα τις εναλλακτικές μορφές εκπαίδευσης , την ελευθεριακή παιδεία και τα δημοκρατικά σχολεία, από τα παιδιά για τα παιδιά!
Ενα οδοιπορικό εξερεύνησης της γνώσης και της μάθησης εκτός της θεσμοθετημένης εκπαίδευσης. Η μαθητεία ταυτίζεται με την ανακάλυψη των πηγών της γνώσης μέσω του ταξιδιού, με σκοπό να βιώσει την ελευθερία. Μαθαίνουμε πώς να μαθαίνουμε μαζί με το παιδί και καταγράφουμε την εμπειρία μας για να την μοιραστούμε.
Για τις ανάγκες παραγωγής της ταινίας αυτής που είναι αυτοχρηματοδοτούμενη, έχουμε δημιουργήσει μια καμπάνια crowdfunding (συμμετοχικής χρηματοδότησης). Θα εκτιμούσαμε ιδιαιτέρως την υποστήριξη του κοινού και κάθε οικονομική συνεισφορά είναι πολύτιμη για την πραγματοποίηση αυτού του φιλόδοξου σχεδίου.
Η απόφαση για τη δημιουργία αυτού του ντοκιμαντέρ, λήφθηκε κατά τη διάρκεια μιας μικρής χρονικής περιόδου περισυλλογής με αφορμή την παραμονή μας στο ορεινό χωριό του νομού Ρεθύμνης, Φουρφουράς, όπου λειτουργεί το πρώτο Σχολείο της Φύσης και των Χρωμάτων. Ενα τολμηρό θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε εγχείρημα μιας διαφορετικής προσέγγισης στη μάθηση, μέσα στο ελληνικό δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα.
Ηταν ή φυσική κατάληξη των επιλογών μας να ζήσουμε και να βιώσουμε την καθημερινότητα του σχολείου, μέσω της 10χρονης κόρης μας με το όνομα Μελίνα. Το γεγονός της συμμετοχής της στο συγκεκριμένο σχολικό περιβάλλον, έφερε στην επιφάνεια ερωτήματα σχετικά με την φύση της εκπαίδευσης και σε συσχετισμό με τη λειτουργία σχολείων προτύπων της λεγόμενης αντιαυταρχικής εκπαίδευσης, μας κίνησε το ενδιαφέρον να κινηθούμε πιο συγκεκριμένα στα ζητήματα που θίγει η λειτουργία ενός τέτοιου παραδείγματος μέσα στο υπάρχον θεσμικό και κοινωνικό πλαίσιο…
Ετσι με γνώμονα πάντα την ικανοποίηση της φυσικής και έμφυτης τάσης μας ως ανθρώπινα όντα, να ικανοποιούμε την περιέργειά μας μέσω της αναζήτησης, «μπαρκάρουμε» σε ένα ταξίδι ανακάλυψης της γνώσης για το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και σε αυτό που θα μπορούσαμε ίσως να ζήσουμε, αν είχαμε γεννηθεί σε διαφορετική γεωγραφική περιοχή. Ανακαλύπτουμε τα όρια αυτής της γνώσης γνωρίζοντας τους ανθρώπους που έκαναν πράξη τα οράματά τους για μια αναγεννητική παιδεία και εμπλεκόμαστε ενεργά στη ζωή κάθε νέου πεδίου εξάσκησης της μαθητείας μας, αφουγκραζόμενοι τις ιδιαίτερες ανάγκες ενός παιδιού κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του σε ενήλικο άτομο.
Σκέψεις στο περιθώριο
Όταν ακούμε για μια ανεξάρτητη δημιουργία, ο νους μας πάει αυτομάτως σε θέματα που τα κυρίαρχα μέσα μαζικής επικοινωνίας, αδυνατούν η αρνούνται να καταπιαστούν ή να ασχοληθούν. Στο συλλογικό μας θυμικό , εμφανίζονται νέες προκλήσεις , από θέματα που άπτονται της επικαιρότητας, αλλά με μια διάσταση που παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον από την άποψη της κριτικής αποτίμησης κάθε νέας μας εμπειρίας. Ένα τέτοιο θέμα, πολυπαραγοντικό, με πολλαπλές κοινωνικές συνιστώσες και απολήξεις , είναι το ζήτημα της παιδείας , της μόρφωσης , της εκπαίδευσης και της απόκτησης της γνώσης. Οι λέξεις και οι νοηματοδοτήσεις που χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε το θέμα αυτό, υποδηλώνουν πολλαπλές και διαφοροποιημένες ερμηνείες που στοιχειοθετούν και την αφετηρία του προβληματισμού μας.
Έτσι με γνώμονα την ακατάπαυστη ορμή για περιπέτεια , ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι που θα κρατήσει αρκετό καιρό, αλλά έτσι κι αλλιώς η ανεξάρτητη παράγωγη μας επιτρέπει να εξαντλήσουμε τα χρονικά αποθέματα, αν υπήρχαν ποτέ, σε ένα προτζεκτ σαν αυτό, που δηλώνει εξ’ αρχής της αμεριμνησία του και την αυθόρμητη ύπαρξη του στο κινηματογραφικό σύμπαν.
Αναμένουμε με περισσό ενθουσιασμό την ανακάλυψη της γνώσης , που αναζητούμε μακριά από τα φώτα των προβολέων και της «επικαιρότητας» . Μια ματιά μόνο στις σχολικές μικροκοινωνίες που έχουν εφαρμόσει στην πράξη κάποιες μορφές άμεσης δημοκρατίας , θα μας έδινε σίγουρα το έναυσμα για να θέσουμε από την αρχή νέα ερωτήματα που με τη σειρά τους θα μας οδηγούσαν πίσω στις αρχέγονες και βασικές ανάγκες, που επιζητούν εκπλήρωση, σε τούτη εδώ τη ζωή. Σήμερα , αν όχι ήδη χθες.
Τα σταυροδρόμια μας περιμένουν. Ας τα διασχίσουμε με θάρρος και τόλμη. Για τις μελλοντικές γενιές…τα σημερινά παιδιά , όπου και αν βρίσκονται και την ειρήνη.
24/11/2015
Ευάγγελος Βλαχάκης
Από το Φουρφουρά στο Σάμερχιλ 
Μια σκέψη σχετικά μέ το “Εναλλακτικός τίτλος: Η Μελίνα στα σχολεία των θαυμάτων”